Σαπουνόπερα ( ή το μίσος για ένα "έντομο")

   Συνώνυμα: αντιπάθεια, απέχθεια

   "Το μίσος είναι η έντονη αντιπάθεια, η απέχθεια για κάποιον και η σφοδρή επιθυμία να του κάνεις κακό. (Τρου στορυ)

   Είναι πάθος της ανθρώπινης ψυχής, το οποίο διαρκεί πολύ και δεν ικανοποιείται ποτέ, αντίθετα τρέφει την κακία και την έχθρα για να βλάψει. Έχουν τάση προς το μίσος άτομα αλκοολικά, τύποι με ψυχοπαθολογική κατάσταση.( Σου τ’ορκίζομαι δεν έχω κανένα από αυτά τα προβλήματα!)

   Ο άνθρωπος που κατέχεται από μίσος χάνει την αυτοκυριαρχία του, γίνεται ηθικά ανελεύθερος, κάνει αδικίες, πράξεις βίαιες, που βλάπτουν τον ίδιο και το σύνολο. (Κυρίως το «σύνολο»)

   Γεννά πολλά κακά, όπως την βία, το έγκλημα, τις αντεκδικήσεις (το ξεμάλλιασμα γνωστών-αγνώστων, το άγχος, το φάγωμα των νυχιών κ.α.) , και οδηγεί σε πράξεις αντικοινωνικές. Είναι πάθος, που γέρνει τη διχόνοια, τη δυστυχία και οδηγεί σε καταστροφή. (Νταξει, εδώ ο τύπος το γάμησε αλλά είμαι υποχρεωμένη [δεν] να το μεταφέρω αυτούσιο) "

(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

       Όχι, όχι, δεν είναι αντιπάθεια, δεν είναι ούτε απέχθεια, ξέρεις τι θα πει μίσος? Μίσος είναι να  θες να δεις τον άλλο να υποφέρει σερνόμενος στα πόδια σου και εσύ να στέκεσαι μπροστά του και να τον κοιτάς και κάθε ίνα του κορμιού σου να χαίρεται (αυτή ήταν η πιο λάιτ εκδοχή που μπορούσα να δώσω, δέχομαι λογοκρισία όμως).

   Αυτό είναι το μίσος.

   Να μην νοιώθεις καμία λύπηση γι’αυτόν και, ώ ναι, κάποτε σε λυπόμουν, αρκετά μάλιστα και όποτε έκανα άσχημες σκέψεις για σένα ένιωθα και τύψεις γνωρίζοντας το μικρό σου ‘’μυστικό’’ (και το μυστικό σε εισαγωγικά γιατί το μυστικό το ξέρουν λίγοι άνθρωποι, ε, όταν το λες σε όλους –με εξαιρέσεις βέβαια, όπως τον κάτω περιπτερά, αφού δεν πηγαίνεις συχνά να ψωνίσεις από κει- παύει να είναι μυστικό). Ε, τώρα όμως ακόμα και αυτές οι σταγόνες καλοσύνης που είχα προς το μέρος σου εξατμίστηκαν!

   Οκ. Δεκτό. Δεν φταίς εσύ βρε πουλί μου (πολύ), ήταν και οι συνθήκες έτσι, ήταν και ο  άλλος ο μαλάκας, ήταν και ανάδρομος ο Ερμής κι έγινε η δουλειά. Ε, εμένα με πείραξε όμως. Ετεροχρονισμένα, θα μου πεις. ΤΣΟΥ. Ετεροχρονισμένα έμαθα την σάλτσα-γιατί όσο νάναι, αλλιώς να ξέρεις το στόρυ κ αλλιώς να κοντεύεις να μάθεις απέξω τους διαλόγους.

   Και, συνεχίζοντας να προσπαθώ-με δυσκολία- να σε δικαιολογήσω, να πω την μαύρη αλήθεια κι εγώ τα ίδια θα έκανα. Ίσως και χειρότερα. Ίσως και να έχω ήδη κανει. Αλλά δεν το νιώθεις στο πετσί σου εάν δεν σου τύχει(δεν έτυχε...πέτυχε.)

   Και στην τελική γάματα όλα, όλα όσα έγιναν, ξέρεις τι με ενοχλεί πιο πολύ; Μ'ενοχλεί που για χάρη σου δεν μπορώ πια να ξαπλώσω σε αυτό το κρεβάτι και να ακούσω το (ίσως) αγαπημένο μου τραγούδι..

PS.1 Συγγνώμη εάν δεν καταλαβαίνετε τι λέω. Και συγγνώμη για το πρόχειρο γράψιμο, η αλήθεια είναι ότι γράφω καλύτερα όταν έχω νεύρα και αυτή τη φορά πρόλαβα να ηρεμίσω (λέμε).

PS.2 Το Word μου δεν έχει στο λεξικό την λέξη «μαλάκας». Γουάου.