Ο ήλιος ερωτεύτηκε τη γη

     Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος ή αιτία για την ύπαρξη αυτού του μπλογκ. Απλά είπα να κάνω κι εγώ ένα, να μοιράζομαι κάποια πράγματα με τον έξω κόσμο, να έχω να ασχολούμαι με κάτι πιο εποικοδομητικό απ' το κοίταγμα τοίχου όταν βαριεμαι(!). Όχι απαραίτητα σκέψεις, προβληματα και τα συναφή. Γενικά προτιμώ να μοιράζομαι κείμενα, ποιήματα, στίχους.. ίσως για να βρω ανθρώπους που με συμμερίζονται, που αισθάνονται τα ίδια πράγματα με μένα όταν τα διαβάζουν.
     Αγαπώ το διάβασμα. Εαν ποτέ με πετύχεις σε κάποιο σημείο της πόλης, δεν θα είναι απίθανο, συνηθισμένο θα έλεγα, το να με δείς με ένα βιβλίο στο χέρι (ή έστω στην τσάντα!).
     Εν πάσει περιπτώσει, δεν έχει σημασία έτσι κι αλλιώς. Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από το ποίημα του Ζακ Πρεβερ ''Να είστε ευγενικοί'', ένα από τα αγαπημένα μου, όχι μόνο για τα συναισθήματα που βγάζει, αλλά και για τα μηνύματα που κρύβει ;)


(απόσπασμα από το ποίημα Να είστε ευγενικοί)

Ο ήλιος ερωτεύτηκε τη γη
Κι η γη είν' ερωτευμένη με τον ήλιο
Είναι δικό τους θέμα
Υπόθεση δική τους
Και σε περίπτωση έκλειψης
Δεν είναι διόλου φρόνιμο κι ευγενικό να τους κοιτάτε
Πίσω απ' τα βρώμικα μικρά
Φυμέ τζαμάκια σας
Κείνη την ώρα θα τσακώνονται ασφαλώς
Όμως αυτά είναι θέματα προσωπικά
Καλύτερα κανείς να μην ανακατεύεται
Γιατί
Άν μπεις στη μέση κινδυνεύεις πια να μεταμορφωθείς
Σε μια πατάτα παγωμένη
Ή σ' ένα απλό εργαλείο που τα μαλλιά σγουραίνει

Έτσι είναι
Όσο για τ' άλλα δε μας αφορούν
Η γη αγαπάει τον ήλιο και γυρίζει ολοένα
Κι εκείνος τη θαυμάζει
Κι όμορφη τη βρίσκει
Και λάμπει επάνω της
Κι όταν κουράζεται
Πάει και ξαπλώνει
Τότε σηκώνεται η Σελήνη
Η παλιά ερωμένη του ήλιου
Που ζήλεψε
Και τιμωρήθηκε γι' αυτό
Παγώνοντας
Και τώρα βγαίνει μοναχά τη νύχτα
Ακόμα και με τη Σελήνη πρέπει
Νάστε ευγενικοί
Αλλιώς μπορεί να σας τρελλάνει
Μπορεί
Αν θέλει
Να σας μεταμορφώσει σε χιονάνθρωπο
ή σε φανάρι εκεί στο δρόμο
ή σε κερί


Ζακ Πρεβέρ.