Τέλος?

‘’η θεαματοποίηση και η τηλεοπτική βίωση των προβλημάτων των άλλων επενεργεί λυτρωτική ή τους καθησυχάζει για τα προσωπικά τους προβλήματα, ο θεατής δηλαδή με αυτόν τον τρόπο εξιλεώνεται. ‘’

                                                                                            Έκθεση Β’ λυκείου 

Ε, όχι λοιπόν, εγώ δεν εξιλεώθηκα!!

Μα, ήτανε πράγμα αυτό??

Πως  έρχεσαι έτσι κύριος και τελειώνεις μια σαιζόν με αυτόν τον τρόπο?

Είναι δυνατόν??

Απαιτώ να γίνει κάτι για την προσωπική μου εξιλέωση, κύριοι!

Νιώθω ένα κενό, ντε, πώς το λένε? Νιώθω πως δεν υπάρχει λογικό τέλος, όχι απαραίτητα καλό, μα ένα ξεκάθαρο τέλος, διάολε!

(Για όσους δεν το κατάλαβαν, αναφέρομαι στο τελευταίο επεισόδιο του 7^ου κύκλου του Χάουζ

Δηλαδή, πείτε μου εσέις που το είδατε, νιώσατε καλύτερα μετά από αυτό? 

Εγώ ένιωσα χειρότερα!

Καλά, ε, δεν συζητώ το ενδεχόμενο να ήταν το τελευταίο επεισόδιο ΕΒΕΡ, γιατί τοοότε έχουμε μεγάλο πρόβλημα..!

Γιατί, εντάξει, ας πούμε ότι δέχομαι να περιμένω σαν μαλάκας  -αμμένα κάρβουνα 4 μήνες για να δω τι στο διάολο παίχτηκε εν τέλει αλλά σε καμμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν μετά από 7 σαιζόν, 155 επεισόδια, 6975 ώρες (περίπου) ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙΣ ΕΤΣΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ!

Θα ήθελα να αναλύσω το θέμα παραπάνω αλλά θα προβώ σε spoil του τέλους, κάτι το οποίο σιχαίνομαι, οπότε θα αρκεστείτε σε αυτό.

 κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε.

Ουδείς αναντικατάστατος

   Εγώ βασικά για άλλο πράγμα ήθελα να γράψω αλλά δεν άντεξα, ένα μικρό πράγμα μέσα μου με έτρωγε, συγχύστηκα ρε παιδί μου,  πώς το λένε.

   Πρώτα απ’όλα, ντάξει γλυκιά μου, το πιάσαμε, σε παράτησε χωρίσατε. Βαρέθηκα να βλέπω στην αρχική μου τραγούδια τύπου «τραβάω λοιπόν σε όλα μια κόκκινη γραμμή» και « μόλις χώρισα θα βγω για να τα σπάσω» . δείξε λίγο έλεος.

   Εντάξει λοιπόν, καταλάβαμε, ο δικός σου είναι μαλάκας / γουρούνι/ ζώο/ άχρηστος και γενικά δεν θα τον επέλεγες να σου μεγαλώσει τα τρία παιδιά που σκόπευες θέλατε τόσο πολύ να κάνετε, αλλά τον έφαγες στη μάπα τόοοσους μήνες ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΠΡΕΦΑ. Είδες ρε γαμώτο? Τώρα ή αυτός είναι πολύ καλός ηθοποιός ή εσύ πολύ ζώο αφελής.

   Και, πού κατάλαβα ότι εσύ ‘’το έπιασες’’ τώρα? (σε εισαγωγικά πάντα γιατί προφανώς σε δουλεύω, απλά είσαι τόσο κατίνα που μόλις σε χώρισε τα ανακάλυψες όλα αυτά)

   Ε, δεν είναι δυνατόν 5 μέρες πριν να ήταν ο πρίγκιπας πάνω στο λευκό άλογο και σήμερα να μεταλλάχθηκε σε λύκο. Όχι τίποτα άλλο, γιατί προχτές έκανες λάικ σε σελίδες φάσης ‘’ΣΑΓΑΠΩΩΩΩΩ ΖΟΥΖΟΥΝΟΜΠΙΡΜΠΙΛΟΜΠΙΡΜΠΙΝΙ ΜΟΥ <333’’ ενώ τώρα στο επικό ‘’δεν ψάχνω τον τέλειο άντρα αλλά τον λιγότερο μαλάκα’’ και ‘’ παντού υποκρισία’’ .

 (Άσε δε που αν είναι να ξεκατινιαστείς μέσω σελίδων, κάντο με χιούμορ τουλάχιστον. Εμένα η αγαπημένη μου σελίδα επί του θέματος είναι ‘’ παίρνεις άντρα, σου βγαίνει μαλάκας, παίρνεις μαλάκα, ξέρεις τι έχεις!’’. )

   Τελοσπάντων, δεν έχει νόημα να πούμε κάτι άλλο, έτσι κι αλλιώς μετά από 3 μέρες χωρισμού βρήκες καινούριο γκόμενο, μην φτερνίζεσαι κι όλη την ώρα, θα νομίζει το παιδί πως φταίει αυτό, κρίμα είναι να του κάνουμε χαλάστρα. 

                                                      πριν                           μετα

ΥΓ. το word μου δεν είχε ούτε τη λέξη ‘’γαμώτο’’. ΓΟΥΑΟΥ x2

Σαπουνόπερα ( ή το μίσος για ένα "έντομο")

   Συνώνυμα: αντιπάθεια, απέχθεια

   "Το μίσος είναι η έντονη αντιπάθεια, η απέχθεια για κάποιον και η σφοδρή επιθυμία να του κάνεις κακό. (Τρου στορυ)

   Είναι πάθος της ανθρώπινης ψυχής, το οποίο διαρκεί πολύ και δεν ικανοποιείται ποτέ, αντίθετα τρέφει την κακία και την έχθρα για να βλάψει. Έχουν τάση προς το μίσος άτομα αλκοολικά, τύποι με ψυχοπαθολογική κατάσταση.( Σου τ’ορκίζομαι δεν έχω κανένα από αυτά τα προβλήματα!)

   Ο άνθρωπος που κατέχεται από μίσος χάνει την αυτοκυριαρχία του, γίνεται ηθικά ανελεύθερος, κάνει αδικίες, πράξεις βίαιες, που βλάπτουν τον ίδιο και το σύνολο. (Κυρίως το «σύνολο»)

   Γεννά πολλά κακά, όπως την βία, το έγκλημα, τις αντεκδικήσεις (το ξεμάλλιασμα γνωστών-αγνώστων, το άγχος, το φάγωμα των νυχιών κ.α.) , και οδηγεί σε πράξεις αντικοινωνικές. Είναι πάθος, που γέρνει τη διχόνοια, τη δυστυχία και οδηγεί σε καταστροφή. (Νταξει, εδώ ο τύπος το γάμησε αλλά είμαι υποχρεωμένη [δεν] να το μεταφέρω αυτούσιο) "

(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

       Όχι, όχι, δεν είναι αντιπάθεια, δεν είναι ούτε απέχθεια, ξέρεις τι θα πει μίσος? Μίσος είναι να  θες να δεις τον άλλο να υποφέρει σερνόμενος στα πόδια σου και εσύ να στέκεσαι μπροστά του και να τον κοιτάς και κάθε ίνα του κορμιού σου να χαίρεται (αυτή ήταν η πιο λάιτ εκδοχή που μπορούσα να δώσω, δέχομαι λογοκρισία όμως).

   Αυτό είναι το μίσος.

   Να μην νοιώθεις καμία λύπηση γι’αυτόν και, ώ ναι, κάποτε σε λυπόμουν, αρκετά μάλιστα και όποτε έκανα άσχημες σκέψεις για σένα ένιωθα και τύψεις γνωρίζοντας το μικρό σου ‘’μυστικό’’ (και το μυστικό σε εισαγωγικά γιατί το μυστικό το ξέρουν λίγοι άνθρωποι, ε, όταν το λες σε όλους –με εξαιρέσεις βέβαια, όπως τον κάτω περιπτερά, αφού δεν πηγαίνεις συχνά να ψωνίσεις από κει- παύει να είναι μυστικό). Ε, τώρα όμως ακόμα και αυτές οι σταγόνες καλοσύνης που είχα προς το μέρος σου εξατμίστηκαν!

   Οκ. Δεκτό. Δεν φταίς εσύ βρε πουλί μου (πολύ), ήταν και οι συνθήκες έτσι, ήταν και ο  άλλος ο μαλάκας, ήταν και ανάδρομος ο Ερμής κι έγινε η δουλειά. Ε, εμένα με πείραξε όμως. Ετεροχρονισμένα, θα μου πεις. ΤΣΟΥ. Ετεροχρονισμένα έμαθα την σάλτσα-γιατί όσο νάναι, αλλιώς να ξέρεις το στόρυ κ αλλιώς να κοντεύεις να μάθεις απέξω τους διαλόγους.

   Και, συνεχίζοντας να προσπαθώ-με δυσκολία- να σε δικαιολογήσω, να πω την μαύρη αλήθεια κι εγώ τα ίδια θα έκανα. Ίσως και χειρότερα. Ίσως και να έχω ήδη κανει. Αλλά δεν το νιώθεις στο πετσί σου εάν δεν σου τύχει(δεν έτυχε...πέτυχε.)

   Και στην τελική γάματα όλα, όλα όσα έγιναν, ξέρεις τι με ενοχλεί πιο πολύ; Μ'ενοχλεί που για χάρη σου δεν μπορώ πια να ξαπλώσω σε αυτό το κρεβάτι και να ακούσω το (ίσως) αγαπημένο μου τραγούδι..

PS.1 Συγγνώμη εάν δεν καταλαβαίνετε τι λέω. Και συγγνώμη για το πρόχειρο γράψιμο, η αλήθεια είναι ότι γράφω καλύτερα όταν έχω νεύρα και αυτή τη φορά πρόλαβα να ηρεμίσω (λέμε).

PS.2 Το Word μου δεν έχει στο λεξικό την λέξη «μαλάκας». Γουάου.